مقایسه اثر فنتانیل جلدی با مورفین وریدی بر درد بعد از عمل جراحی کانسرمری به روش ترانس هیاتال

سابقه و هدف: کنترل موثر درد پس از اعمال جراحی برای کاهش عوارض آن اهمیت بالایی دارد. در این مطالعه اثر فنتانیل جلدی با مورفین وریدی بر درد بعد از عمل جراحی کانسر مری به روش ترانس هیاتال مقایسه شده است.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور بر روی 57 بیمار کلاس I و II انجمن بیهوشی آمریکا کاندید جراحی الکتیو کانسرمری به روش ترانس هیاتال که بصورت تصادفی به دو گروه (فنتانیل جلدی = F و مورفین M =) تقسیم شدند، انجام گردید. در گروهF، یک چسب جلدی فنتانیل (μg/h50) یک ساعت قبل از شروع القای بیهوشی به پوست قفسه سینه چسبانده شد. در گروه M در پایان جراحی4 میلی گرم مورفین وریدی تجویز شد. وضعیت درد، میزان فشار خون، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس بیماران در طول 72 ساعت بعد از عمل در ساعات 0-2-4-6 و بعد از آن هر 6 ساعت اندازه گیری شد.در هر دو گروه در صورتی که نمره درد بیمار (براساس Visual Analogue Scale) بیش از 3 شد، 4 میلی گرم مورفین وریدی تزریق شد. در پایان میانگین میزان دریافت مورفین و نمره درد، میزان شیوع دپرسیون تنفسی، تغییرات فشار خون و ضربان قلب در دو گروه مقایسه شد. (IRCT:201110107752N1)یافته ها: تعداد بیماران گروه فنتانیل و مورفین بترتیب ۲۹ و ۲۸ بیمار بود. دو گروه از نظر سن، جنس و وزن مشابه بودند. اثر بخشی فنتانیل جلدی در کاهش نمره درد پس از جراحی کانسر مری بروش ترانس هیاتال بهتر از گروه مورفین وریدی بود (001/0p<). میانگین میزان مورفین تجویز شده در هر بیمار در گروه M (mg82/3±64) و در گروه فنتانیل جلدی (mg63/5±20) بوده است (05/0p<).میزان شیوع دپرسیون تنفسی، تغییرات فشار خون و ضربان قلب در دو گروه تفاوت بارزی نداشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که فنتانیل جلدی(TFP) یک روش موثر و مناسب در کاهش درد پس از عمل کانسرمری به روش ترانس هیاتال می باشد.